O książce: 2014 / 28 czerwca 1945, odpowiadając na nieustające osobiste wezwanie generała de Gaulle'a, Bernanos wrócił do ojczyzny po ośmiu latach spędzonych w Brazylii. Wyemigrował we wrześniu 1938 r., w przededniu układu monachijskiego, uznając atmosferę we Francji za nieznośnie duszącą, dojącą każdego, kto myśli swobodnie. Porzuciwszy twórczość powieściową, pisarz zamienił swoje pióro w broń. Przemówienia w najważniejszych brazylijskich gazetach uczyniły Bernanos inspiracją dla francuskiego ruchu oporu. W latach powojennych podejmował refleksję nad problemem zbiorowej apostazji i duchem totalitaryzmu, nad utratą wolności w procesie zniewolenia jednostki przez państwo. ; analizuje nie tylko zjawisko posiadacza władzy, ale także zjawisko ofiary, która w niestawieniu oporu znajduje dla siebie alibi.